Перевод: со всех языков на русский

с русского на все языки

objąć wzrokiem

  • 1 objąć wzrokiem

    охвати́ть (обня́ть) взгля́дом

    Słownik polsko-rosyjski > objąć wzrokiem

  • 2 objąć

    глаг.
    • заступить
    • обнимать
    • обнять
    • обхватить
    • окружать
    • охватить
    • охватывать
    • продлить
    • распростирать
    • распространять
    • растягивать
    • расширить
    • расширять
    • удлинять
    * * *
    obj|ąć
    obejmę, obejmie, obejmij, \objąćęty сов. 1. обнять;
    2. принять, взять (в свои руки);

    \objąć kierownictwo принять руководство; \objąć tekę ministra занять пост министра; \objąć władzę взять власть в свой руки;

    3. охватить;

    \objąćął go strach его охватил страх;

    4. понять, постичь; уяснить себе, осознать;

    \objąć umysłem постичь умом; \objąć grozę sytuacji понять (уяснить себе) ужас положения;

    5. вместить, заключить в себе;
    encyklopedia obejmie sto arkuszy объём энциклопедии составит сто листов;

    ● \objąć wzrokiem, spojrzeniem охватить (обнять) взглядом;

    \objąć amnestią kogoś распространить амнистию на кого-л.;
    \objąć planem включить в план
    +

    2. przejąć 3. ogarnąć 4. pojąć 5. zawrzeć

    * * *
    obejmę, obejmie, obejmij, objęty сов.
    1) обня́ть
    2) приня́ть, взять ( в свои руки)

    objąć kierownictwo — приня́ть руково́дство

    objąć tekę ministra — заня́ть пост мини́стра

    objąć władzę — взять власть в свои́ ру́ки

    3) охвати́ть

    objął go strach — его́ охвати́л страх

    4) поня́ть, пости́чь; уясни́ть себе́, осозна́ть

    objąć umysłem — пости́чь умо́м

    objąć grozę sytuacji — поня́ть (уясни́ть себе́) у́жас положе́ния

    5) вмести́ть, заключи́ть в себе́

    encyklopedia obejmie sto arkuszy — объём энциклопе́дии соста́вит сто листо́в

    - spojrzeniem
    - objąć amnestią kogoś
    - objąć planem
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > objąć

  • 3 übersehbar

    über'sehbar Gelände dający się objąć wzrokiem; (abschätzbar) dający się ocenić oder obliczyć; LINK="überschaubar" überschaubar

    Deutsch-Polnisch Wörterbuch neuer > übersehbar

  • 4 ogarnąć

    глаг.
    • обнять
    • обуять
    * * *
    ogarn|ąć
    \ogarnąćięty сов. 1. охватить;

    \ogarnąć ramionami обнять, заключить в объятия; \ogarnąć spojrzeniem, wzrokiem охватить взглядом, взором; pożar \ogarnąćął budynek огонь охватил здание;

    2. понять, уяснить себе;

    \ogarnąć myślą постичь умом; \ogarnąć całą grozę sytuacji понять весь ужас положения;

    3. kogo охватить, обуять кого, овладеть кем;

    \ogarnąćął go lęk его охватил страх; \ogarnąćęła go radość его охватила (обуяла) радость;

    4. охватить, окружить;

    \ogarnąćęły ich ciemności их охватила темнота;

    5. разг. прибрать, привести в порядок, навести порядок;

    \ogarnąć pokój прибрать комнату (в комнате);

    6. разг. одеть, приодеть
    +

    1. objąć 2. zrozumieć, pojąć 3. owładnąć kim 4. otoczyć 5. uprzątnąć 6. odziać, ubrać

    * * *
    ogarnięty сов.
    1) охвати́ть

    ogarnąć ramionami — обня́ть, заключи́ть в объя́тия

    ogarnąć spojrzeniem, wzrokiem — охвати́ть взгля́дом, взо́ром

    pożar ogarnął budynek — ого́нь охвати́л зда́ние

    2) поня́ть, уясни́ть себе́

    ogarnąć myślą — пости́чь умо́м

    ogarnąć całą grozę sytuacji — поня́ть весь у́жас положе́ния

    3) kogo охвати́ть, обуя́ть кого, овладе́ть кем

    ogarnął go lęk — его́ охвати́л страх

    ogarnęła go radość — его́ охвати́ла (обуя́ла) ра́дость

    4) охвати́ть, окружи́ть

    ogarnęły ich ciemności — их охвати́ла темнота́

    5) разг. прибра́ть, привести́ в поря́док, навести́ поря́док

    ogarnąć pokój — прибра́ть ко́мнату (в ко́мнате)

    6) разг. оде́ть, приоде́ть
    Syn:
    objąć 1), zrozumieć, pojąć, owładnąć kim 2), otoczyć 3), uprzątnąć 5), odziać, ubrać 6)

    Słownik polsko-rosyjski > ogarnąć

См. также в других словарях:

  • objąć — dk Xc, obejmę, obejmiesz, obejmij, objął, objęła, objęli, objęty, objąwszy obejmować ndk IV, objąćmuję, objąćmujesz, objąćmuj, objąćował, objąćowany 1. «otoczyć ramionami, rękami; ogarnąć» Objąć kogoś wpół. Objąć kogoś za szyję. ◊ Objąć kogoś,… …   Słownik języka polskiego

  • obejmować – objąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś, coś} {{/stl 8}}spojrzeniem [wzrokiem] {{/stl 13}}{{stl 7}} widzieć coś (kogoś) jako jedną całość, od razu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Obejmował wzrokiem jej zgrabną postać. Objął spojrzeniem rozległy step aż po horyzont.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • nieogarniony — «nie dający się ogarnąć, objąć wzrokiem, niezmierzony, rozległy, nie dający się pojąć, przeniknąć; niedocieczony» Nieogarniony widok. Nieogarnione morze głów. Nieogarnione bogactwo …   Słownik języka polskiego

  • wzrok — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zdolność odbioru przez człowieka bodźców świetlnych, umożliwiająca postrzeganie przedmiotów : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dobry, ostry, silny,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • spojrzenie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. spojrzenieeń {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wzrok, oczy zwrócone, skierowane na kogoś, na coś; wzrok spoczywający na kimś, na czymś, wzrok w momencie patrzenia na kogoś, na… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ogarnąć — dk Va, ogarnąćnę, ogarnąćniesz, ogarnąćnij, ogarnąćnął, ogarnąćnęła, ogarnąćnęli, ogarnąćnięty, ogarnąćnąwszy ogarniać ndk I, ogarnąćam, ogarnąćasz, ogarnąćają, ogarnąćaj, ogarnąćał, ogarnąćany 1. «ująć w ramiona; objąć, opasać ramionami, otoczyć …   Słownik języka polskiego

  • niezgłębiony — niezgłębionybieni 1. «taki, w którym nie można dosięgnąć dna; bardzo głęboki, bezdenny» Niezgłębione morza. Niezgłębiona przepaść. 2. «nie dający się przeniknąć wzrokiem, poznać; nieprzenikniony» Niezgłębione knieje. Niezgłębiona ciemność.… …   Słownik języka polskiego

  • okolica — ż II, DCMs. okolicacy; lm D. okolicaic 1. «obszar rozciągający się dookoła jakiegoś miejsca, stanowiący jego otoczenie; krajobraz oglądany z jakiegoś punktu środkowego» Bliska, dalsza okolica miasta. Okolica przystanku, domu. Okolice Warszawy.… …   Słownik języka polskiego

  • spojrzenie — n I 1. rzecz. od spojrzeć. 2. lm D. spojrzenieeń «wzrok w chwili patrzenia; wzrok, oczy zwrócone, skierowane na kogoś, na coś; rzut oka» Czułe, czarujące, łaskawe, powłóczyste, zalotne spojrzenie. Bezradne, błagalne, pytające, współczujące… …   Słownik języka polskiego

  • uchwycić — dk VIa, uchwycićcę, uchwycićcisz, uchwyć, uchwycićcił, uchwycićcony 1. «ująć coś szybko (np. rękami, pazurami, zębami, dziobem, narzędziem); wziąć, złapać, schwycić» Uchwycić konia za uzdę. Uchwycić kogoś za rękę, za kark, za kołnierz. Uchwycić… …   Słownik języka polskiego

  • patrzeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIa, patrzećtrzę, patrzećtrzy, patrzećtrzał, patrzećtrzeli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kierować wzrok w jakimś kierunku, szukać kogoś, czegoś wzrokiem; spoglądać : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»